Kobiety przywiązują dużą wagę do swojego wyglądu, w tym także do włosów. Jest to dla nich bolesne, gdy zauważają, że ich włosy zaczynają się przerzedzać i wypadać. Co ciekawe, pomimo że w samych Stanach Zjednoczonych problem utraty włosów dotyczy 21 milionów kobiet, to wciąż jest on postrzegany jako problem mężczyzn.

Wypadanie włosów to nie kwestia życia i śmierci, ale z pewnością jest obciążeniem emocjonalnym i psychicznym dla każdej kobiety. To nic przyjemnego budzić się na poduszce pełnej włosów lub wyczesywać ich duże ilości. Co więcej, wypadanie włosów często kojarzy się z procesem prowadzącym do oszpecenia i właśnie dlatego dla wielu kobiet jest to niemały stres.

Czym jest łysienie typu kobiecego?

Łysienie androgenowe kobiet, znane również jako łysienie typu kobiecego, jest najczęstszym rodzajem wypadania włosów u kobiet dotykającym w pewnym stopniu co najmniej połowę wszystkich kobiet przed 50. rokiem życia. Na szczęście, pomimo swojej nazwy, rzadko prowadzi do całkowitego łysienia. Zwykle włosy stają się po prostu bardzo cienkie.

łysienie typu kobiecego

Jaka jest przyczyna łysienia m.in. androgenowego?

Większość kobiet, u których występuje łysienie androgenowe, zaczyna stopniowo tracić włosy. Jest to choroba dziedziczna, której głównym sprawcą jest dihydrotestosteron - DHT (pochodzący z testosteronu), gdy wchodzi w interakcję z enzymem w mieszkach włosowych. Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Wypadania Włosów (AHLA) ta konwersja testosteronu jest normalnym procesem zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet – kobiety również produkują testosteron, choć na niższym poziomie.

Mniej więcej w czasie, gdy kobieta przechodzi menopauzę, jej poziom estrogenu zaczyna spadać, powodując zachwianie równowagi hormonalnej i nadprodukcję DHT. Częściowo tak właśnie zaczyna się wypadanie włosów. U niektórych kobiet łysienie mogą powodować leki antykoncepcyjne z wysokim indeksem androgenów, a u innych ciąża lub karmienie piersią. Jest to jednak cecha osobnicza. Przyczyną wypadania włosów mogą być też obfite miesiączki i bardzo restrykcyjna dieta odchudzająca, a nawet wegetariańska lub wegańska. Warto w takim przypadku sprawdzić poziom żelaza, ponieważ wpływa on na kondycję włosów.

 

Czy łysienie można wyleczyć?

Niestety nie ma żadnych środków na wypadanie włosów, które zmienią sytuację z dnia na dzień. Witaminy jak najbardziej można stosować, ale bardziej prewencyjnie niż leczniczo, i w przypadkach, gdy nie wiadomo, czy problem jest natury genetycznej, czy ma inną przyczynę. Na rynku znajdziemy leki, które wykorzystywane są do leczenia wypadania włosów, jednak częściej przeznaczone są one dla mężczyzn. Do najpopularniejszych metod należą różnego rodzaju wcierki i zabiegi mezoterapii, jednak i tu trzeba wziąć pod uwagę, że na problem związany z genetyką takie metody po prostu nie zadziałają.

Co zatem należy zrobić?

Najlepiej udać się do trychologa, specjalisty od włosów, który przeprowadzi wywiad i znajdzie przyczynę. Czy pojawi się  kiedyś skuteczny lek na łysienie? Na chwilę obecną jest to temat badań i kto wie, może za jakiś czas pojawi się skuteczny lek dla kobiet. Z pewnością odmieni to życie wielu z nich.

Zawarte treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i informacyjny. Starannie dbamy o ich merytoryczną poprawność. Niemniej jednak, nie mają one na celu zastępować indywidualnej porady u specjalisty, dostosowanej do konkretnej sytuacji czytelnika.
Komentarze (3)
M-ka

Również przewlekły stres może powodować takie zachwianie równowagi hormonalnej i podobno równouprawnienie i podejmowanie się przez kobiety odpowiedzialnych stanowisk, przyczynia się do tego że ich problemy narastają.
Kobiety mieszkające w miastach, z powodu większego stresu i zanieczyszczenia (też stres dla organizmu) wcześniej też przechodzą menopauzę, więc problem nie dziwi.
Geny genami więc, ale w ostatnich latach dużą krzywdę wyrządza kobietom sam tryb życia i dbając o niego, mają wpływ na sytuację.

0
basmann

Zawsze kobiety w imię równouprawnienia mogą mniej stresujące zawody wybrać, budowlańca, szambo nurka, strażaka itd.

1
M-ka

Sugerowałam redukcję stresu, np. poprzez wymianę partnera na bardziej wspierającego (mniej denerwującego) itp. proste metody, a nie rezygnację z planów zawodowych na rzecz wymierających zawoddów wymagających głównie sprawności fizycznej.

0